Top 10 zabaw z matami Kiddo

Już jakiś czas temu ukazał się tutaj wpis z Beatą Majewską, która stworzyła maty Kiddo. Kto jeszcze ich nie zna, niech szybko czyta wywiad TUTAJ. Nie ukrywam, że nie wyobrażam już sobie zajęć bez tych mat. Dzisiaj chciałabym Wam opisać moje top 10 zabaw z matami Kiddo, które sprawią, że Wasze zajęcia będą jeszcze lepsze! A wybranie tylko 10 było nie lada wyczynem, ponieważ Beata wymyśliła ich ponad 100!

1. Magic Blanket

W tej zabawie potrzebować będziecie zestawu mat Kiddo oraz koca.

Wybieramy dowolny zestaw mat Kiddo. Jeśli pracujemy z maluchami w zupełności wystarczy jeden komplet z danego tematu. Natomiast pracując ze starszymi uczniami możemy wymieszać 2-3 zestawy.

Siadamy z uczniami w kole. Rozkładamy maty na środku i powtarzamy słownictwo, które jest na nich zaprezentowane. Następnie nauczyciel zakrywa maty kocem i mówi „Abrakadabra one, two, three!”. W czasie mówienia nauczyciel podnosi pod kocem jedną kartę i zwija ją razem z nim. Zadajemy dzieciom pytanie: „What is missing?”. Dzieci zgadują po kolei jakiej karty brakuje.

2. Run for cards

Prosimy dzieci, by pomogły ułożyć karty pod ścianą w najdalszym końcu sali, np. trzy różne zestawy. Dzieci ustawiają się w kolejkę lub dwie (jeśli są to dwie drużyny), wyznaczamy linię, za którą mogą znajdować się tylko osoby biegnące po kartę. Na znak nauczyciela, pierwsza osoba z rzędu czy konkurujących rzędów przekracza linię i biegnie do pola kart. Wybiera kartę i podaje jej angielską nazwę. Nauczyciel, który stoi z boku pośrodku odległości między dziećmi i kartami, potwierdza lub zaprzecza prawidłowości nazwy. Małe dzieci mogą mówić po przybiegnięciu tylko nazwę , starsze mogą budować całe frazy: I have a dog, l like the dog, I have got a dog, I see the dog etc. Dziecko znające poprawną odpowiedź może zabrać kartę, pobiec do swojej drużyny i ustawić się na końcu kolejki. Dopiero wtedy następne dziecko z rzędu może przystąpić do biegu. Punkty naliczamy drużynowo lub indywidualnie.

3. Pile of words

Stawiamy stertę kart na środku sali, dzieci dzielimy na dwie grupy. Jeśli mamy dostateczną ilość kart lub niezbyt dużo dzieci – albo dysponujemy np. salą gimnastyczną – to możemy pozwolić sobie na grę indywidualną dla każdego dziecka. Dzieci startują z jednego punktu, nauczyciel stoi pośrodku, by widzieć i słyszeć obie drużyny. Dzieci starają się odgadnąć nazwy kart z góry sterty, podnoszą kartę w górę, pokazują wszystkim i głośno krzyczą nazwę (lub zdanie związane z tym słowem w wersji zaawansowanej). Nauczyciel potwierdza lub zaprzecza poprawności odpowiedzi. Jeśli wyraz został odgadnięty poprawnie, dziecko ma prawo zabrać go i ustawić na linii startowej, jeśli wyraz jest błędny, dziecko kładzie kartę na boku. Kolejne dziecko także podbiega do sterty (najlepiej umieścić ją na końcu sali przed dziećmi, aby była dobrze widoczna i łatwo dostępna), wybiera kartę i jeśli odgadło, dokłada krawędzią do poprzedniej ze swojej grupy. Wygrywa grupa, która jako pierwsza przekroczy linię mety.

4. Watch out for words

Dzieci siedzą w kręgu i trzymają przed sobą karty z obrazkami, nauczyciel jest wewnątrz. Wypowiada słowa lub opowiada historię, powinien używać wielu słów nie z kart, które mają dzieci i około 20% słów z kart. Musi mówić dość wolno i wyraźnie, stwarzać napięcie głosem, mówić np. „Be careful now…” ( uważajcie teraz)albo „Prepare yourself…” (przygotujcie się). Jeśli dziecko usłyszy słowo z karty, wstaje i obiega cały okrąg. Dobrze jest dać 2-3 dzieciom te same karty i ustalić jeden kierunek biegu. Nie wygrywa nikt, za to jest kupa śmiechu. Lub też dzieci biegną na czas, a wygrywa dziecko, które pierwsze obiegnie okrąg i usiądzie na swoim miejscu. W tym czasie reszta może dopingować biegnących, głośno licząc. Uwaga na maluchy, mogą nie dać rady w tej wersji. W wersji uproszczonej dzieci podnoszą rękę w górę jeśli rozpoznają jakieś słowo i podają jego polskie znaczenie.

5. Guessing game

Wybieramy jedno dziecko jako zgadującego; dziecko staje przed nauczycielem zwrócone do niego plecami. Reszta klasy stoi w półkolu naprzeciwko zgadującego i nauczyciela. Dziecko zgadujące nie może się odwracać. Nauczyciel ponad głową zgadującego pokazuje kartę, reszta dzieci ma za zadanie pokazać na migi, co przedstawia ta karta. Najlepiej wybrać kilkoro dzieci do pokazywania po kolei. Jeśli dziecko odgadnie poprawnie, ono lub jego zespół zdobywa punkt. Gra może też w wersji zaawansowanej sprawdzać czytanie, wtedy przed wprowadzeniem podpowiedzi pantomimicznych odpowiadający otrzymuje kartkę z odpowiedzią do przeczytania.

6. Roosters

Dzieci dzielimy na dwie drużyny. Obie drużyny siadają z boku sali na podłodze, nie wolno im się odzywać, jeśli ktoś się odezwie i zdradzi, gra skończona. Wybierają po jednym reprezentancie. Reprezentanci podchodzą do nauczyciela, stają naprzeciwko siebie. Nauczyciel podaje im karty lub medale, ale tak, aby ich nie widzieli (medale można zawiesić na plecach zawodników, karty można im podać do rąk założonych z tyłu). Zawodnicy stają wewnątrz dużej obręczy ze wstążki, nie wolno im opuścić tego pola. Zawodnicy na słowo „start” próbują odgadnąć co mają na karcie, mogą próbować zaglądać sobie nawzajem za plecy. Wygrywa ten, który pierwszy poda angielską nazwę karty przeciwnika.

7. I like green cows

Przygotujmy cały zestaw kart Play me , kartki z kolorowego papieru i kartki z kilkoma przymiotnikami. Siadamy w kręgu i zestawiamy karty ze zwierzętami plus karty z przymiotnikami, dzieci po kolei lub na wyrywki budują śmieszne zdania losując karty od nauczyciela, np. I like green cows etc. Powinny losować po jednym rzeczowniku i przymiotniku. Gra może być rozbudowywana o dowolne części mowy w dowolnej konfiguracji, byle wesoło. Np. dla dzieci starszych: I like happy orange dogs sitting on the house, At 12 o’clock I go to the park with crazy monkey. I like drinking pink butterfly juice. Oczywiście wcześniej tak trzeba przygotować karty, aby zdania były zabawne i absurdalne. W wersji bezpieczniejszej wystarczy po prostu prezentować karty, a wygrywa dziecko, które pierwsze powie poprawnie daną frazę z odgadniętym wyrazem np. I like + dogs czy I go to + school . Nagrodą mogą być oklaski albo punkty czy fanty (żetony, kamienie etc.)

8. Planes

Ustawiamy koło z szarfy lub wielki pojemnik na środku sali jako cel; można też narysować tarczę na tablicy. Rozdajemy uczniom kartki papieru i pomagamy im zrobić samoloty. Każdy uczeń musi przygotować zdanie – najmłodszym warto pomóc. Kto chce rzucić, musi wypowiedzieć swoje zdanie. Uczniowie mogą w każdej kolejce używać tego samego zdania, utrwalą je dzięki temu. Można tak utrwalać każdą konstrukcję gramatyczną, np. have, can, will, like etc. Nauczyciel może też podpowiadać np. sam początek: I can. Osoby, którym uda się trafić w cel powinny być nagradzane indywidualnie lub drużynowo np. punktem. Najlepiej przeprowadzić kilka kolejek dla utrwalenia materiału. To samo można też robić przy pomocy woreczka z tkaniny 10×10 cm wypełnionego do połowy grochem itp.

9. From hand to hand

Dzieci ustawiają się w kółku, każde trzyma kartę. Nauczyciel stoi wewnątrz lub poza kołem i trzyma po jednej karcie z tych, które dał dzieciom. Na sygnał dzieci zaczynają podawać sobie karty z rąk do rąk w koło. Na słowo „stop” nauczyciel wypowiada nazwę (w wersji łatwiejszej podnosi odpowiednią kartę jako podpowiedź). Osoby, które pokażą prawidłowo, otrzymują punkt lub zabawa jest bezpunktowa, dla samej przyjemności zabawy. Może też być to rodzaj współzawodnictwa; kilkoro dzieci ma te same karty a wygrywa dziecko, które jest najszybsze.

10. Changing places

Dzieci siedzą w kręgu, na podłodze albo na krzesełkach. Każde trzyma kartę w ręce. Jedno dziecko pozostaje bez karty i miejsca na środku. Każdy obrazek czy słowo musi się powtórzyć dwukrotnie. Nauczyciel wywołuje słowo, dwoje dzieci z danymi słowami biegiem zamienia się miejscami. Wtedy dziecko bez pary stara się zająć jedno z tych dwóch miejsc i tym sposobem zdobyć miejsce i kartę. Jeśli dziecku już dwa razy nie uda się tego zrobić, ma ono prawo zawołać „Everybody change” i wtedy wszyscy losowo szukają sobie nowych miejsc. W tym zamęcie dziecko znajduje sobie nowe miejsce, a ktoś inny pozostaje na środku i oddaje swą kartę poprzednikowi. Po kilkunastu rundach można poprosić dzieci, by podały kartę sąsiadowi z prawej, tak aby przećwiczyć teraz inne słówka. Możecie modyfikować tę grę poprzez zastosowanie dwóch różnych wyrazów i wywoływanie np. „Milk shake and tea”. Można też wywoływać całymi zdaniami w celu utrwalenia danej struktury np.: „I like..”, „There is/are…” oraz wiele innych.

Wszystkie gry i zabawy angażują uczniów na całego – musicie mi uwierzyć na słowo 😉 Gorąco zachęcam Was do śledzenia fanpejdża Playmeandlearn.com- Games For Education.

Jeśli chcecie poznać ofertę mat Kiddo koniecznie zobaczcie na stronę playmeandlearn.com

Polecam też kanał na YouTube KLIK, na którym umieszczone są filmiki z matami Kiddo. Znajdziecie tutaj wiele ciekawych gier i zabaw.

Możecie również wziąć udział w kursie! Jest naprawdę super i polecam go z ręką na sercu. Po więcej informacji klikajcie TUTAJ

Wpis powstał w ramach akcji EduWeek – to już 6 edycja, której tematem przewodnim jest „Top of the top”. Koniecznie zajrzyjcie na pozostałe blogi! Wszystkie wpisy znajdziecie TUTAJ

Tymczasem trzymajcie się ciepło!