Top 7 speaking games. Niezbędnik nauczyciela.

Jak tam żyjecie po pierwszym miesiącu nauki? Macie już dość czy wręcz przeciwnie? Pełni zapału do pracy czy totalnie wykończeni?

Pędzę Was ratować! Mam dla Was 7 gier na mówienie, które sprawią, że zajęcia będą atrakcyjne. Wszystkie gry znalezione w otchłani internetu ? Niektóre z nich są zmodyfikowane. Ready, steady, go!

Gra super sprawdzi się na zajęciach podsumowujących słownictwo z danego działu. Można ją wykorzystać z grupą w każdym wieku. Dzielimy uczniów na dwie drużyny. Uczniowie siadają w rzędach jeden za drugim, zwróceni w kierunku tablicy. Osoba, która jest ostatnia w rzędzie (najdalej od tablicy) siada przodem do nauczyciela, a tyłem do pozostałych uczniów i tablicy. Nauczyciel pokazuje słowo zapisane na kartce i wypowiada „Start”. Uczniowie obracają się i piszą to słowo na plecach osoby przed nimi. Nie wolno nic mówić. Jeśli ktoś zacznie podpowiadać, to drużyna odpada. Ostatnia osoba w rzędzie musi zapisać słowo na tablicy. Przyznajemy po punkcie za każde poprawnie napisane słowo drużynie, która będzie szybsza. Teraz uczeń, który zapisywał słowo na tablicy idzie na początek. Gramy tak długo, aż każdy uczeń zapisze jedno słowo na tablicy. Jeśli mamy małe grupy, to możemy zwiększyć liczbę rund. Wygrywa drużyna z największą liczbą punktów.

Na tę grę możemy przeznaczyć dowolną ilość czasu. Możemy użyć do odmierzania czasu stopera w komórce lub online timera (ja często korzystam z tej strony http://www.online-stopwatch.com/). Nauczyciel lub uczeń wypowiada dowolne słowo. Zadaniem kolejnej osoby jest wypowiedzenie słowa na ostatnią literę danego wyrazu. Proste? Nie do końca, ponieważ uczniowie muszą widzieć na jaką literę kończy się dany wyraz. A dobrze wiemy, że pisownia i wymowa to dwie różne rzeczy. Gra trwa do momentu, gdy usłyszymy dźwięk stopera. Możemy poprosić ostatnią osobę lub przegranego (jeśli nie był w stanie wymyślić danego słowa) o zapisanie słów, które padły w grze na tablicy. Możemy również grać eliminując osoby, które nie były w stanie wymyślić kolejnego słowa.

Gra przeznaczona dla młodszych uczniów przy powtórzeniu nazw części ciała. Chociaż, jak tak sobie myślę, to ze starszymi może też być zabawnie ? Musimy mieć nieparzystą liczbę uczniów. Jeśli tak nie jest, możemy dołączyć do gry z uczniami. Uczniowie stoją rozproszeni. Nauczyciel wyznacza lidera. Jego zadaniem jest wypowiadanie różnych części ciała używając frazy „hand to hand”, „arm to arm” itd.  Uczniowie muszą szybko znaleźć parę i wykonać polecenie. Lider wypowiada np. 3 komendy, a następnie mówi „people to people”. Wtedy uczniowie muszą szybko dobrać się w nowe pary. Lider będzie teraz parą z kimś z uczestników. Jedna osoba zostanie bez pary, wtedy ona staje się nowym liderem. Gramy tak długo, aż każda osoba będzie liderem.

W tę grę mogą grać uczniowie, którzy są już na nieco bardziej zaawansowanym poziomie. Gra wymaga przygotowania ze strony nauczyciela. Będą Wam potrzebne dziwne słowa, które możecie znaleźć TUTAJ oraz karteczki dla uczniów do zapisania definicji. Zaczynamy od wybrania słów do gry, im dziwniejsze, tym lepiej. Będzie śmiesznie i zaskakująco ? Dzielimy klasę na małe grupy. Jeśli macie mało uczniów, to w grę można grać indywidualnie. Nauczyciel zapisuje na tablicy „dziwne słowo”. Opcjonalnie, możecie przygotować prezentację w PowerPoincie i na każdym slajdzie zapisać jedno słowo. Dla podpowiedzi możecie zdradzić jaką częścią mowy jest dany wyraz, ale nie jest to konieczne. Zadaniem uczniów jest wymyślenie definicji dla danego słowa. Prosimy uczniów by postarali się jak najbardziej w ich tworzeniu. Uczniowie oddają karteczki nauczycielowi, który czyta definicje słów. Ważne jest by czytać wszystkie definicje jednym tonem. Możecie też przeczytać prawdziwą definicję słowa, którą dołożycie ukradkiem. Uczniowie decydują, która definicja jest prawidłowa. Za każdą prawidłowo odgadniętą definicję otrzymują jeden punkt. Dodatkowo dobrze będzie podać polski odpowiednik słowa.

Do gry potrzebujecie tylko tablicy i mazaków/kredy. W rogu tablicy wypisujemy rodzaje gatunków filmowych np. rommance, horror itd. Zapisujemy również różne pytania np.:

What are the tastiest foods?

What is scary?

What is something you would say to the person you love?

What are the things you might find in the sky?

What smells very bad?

What is beautiful?

What would you like to get for Christmas?

What is funny?

What is your lucky number?

What is yellow/red/blue etc?

Pytania możecie wymyślić przed zajęciami lub poprosić uczniów o spisanie listy 10 przypadkowych pytań. Razem z uczniami wybieramy najfajniejsze według nich 3-5 pytań. Następnie każda grupa otrzymuje inny gatunek filmowy, z którym będzie pracować. Zadaniem grupy będzie odegranie scenki, w której muszą użyć słów, które pojawiły się jako odpowiedzi na tablicy do wybranych wcześniej pytań. Muszą odegrać np. scenkę z horroru/komedii używając słów np. spider, snake, darkness (odp. do pytania what is scary?). Te same słowa będą użyte do odegrania scenek w różnych gatunkach. Grupy kolejno prezentują swoje scenki przed klasą. Zadanie wymaga kreatywnego myślenia i gry aktorskiej. Wybieramy z uczniami najfajniejszą scenkę i sprawdzamy, czy słowa zapisane na tablicy, zostały wykorzystane w jej odgrywaniu.

Gra dla uczniów w starszych klasach, nastolatków i dorosłych. Uczniowie otrzymują małe karteczki papieru. Prosimy ich, aby narysowali na niej dowolny przedmiot, który przychodzi im do głowy. Zbieramy karteczki i wrzucamy je do jednego pudełka. Uczniowie losują po jednej kartce. Gdy natrafią na swój przedmiot, losują ponownie. Gdy uczniowie są gotowi, mówimy im, że znaleźli się na bezludnej wyspie. Tylko połowa z nich może przetrwać i na niej zamieszkać. Każdy uczeń musi przekonać resztę klasy, że to on powinien zostać na wyspie. Jednak jedyną rzeczą jaką mają jest przedmiot narysowany na kartce. Każdy uczeń musi być na tyle kreatywny, by rzecz, którą ma na kartce była „niezbędnie potrzebna” na bezludnej wyspie. Pomysły uczniów mogą być zaskakujące. Osoby, które przekonają resztę, dając najlepsze argumenty, zostają na wyspie.

Nauczyciel przygotowuje dwa pudełka. W jednym z nich są przypadkowe tematy, a w drugim słówka, które nie są z tematami powiązane. Zadaniem ucznia jest wylosowanie po jednej kartce z każdego pudełka. Następnie, uczeń daje krótkie wystąpienie na wylosowany temat. Jego zadaniem jest wplecenie w wypowiedź słówka, które wylosował. Reszta uczniów słucha uważnie i próbuje „wyłapać” tajemnicze słówko, które nie pasuje do tematu osoby mówiącej.

Mam nadzieję, że nie znaliście tych gier i wykorzystacie je na zajęciach. A może znacie inne, które warto wykorzystać na zajęciach, żeby połączyć przyjemne z pożytecznym? Nauka przez zabawę to jest to!

See you,

Sylwia